به گزارش مشرق، الهام چرخنده، بازیگر کشورمان با انتشار یادداشتی در روزنامه جام جم نوشت: به عنوان یک مسلمان به‌کسانی که پروژه عظیم «شبی در کهکشان‌ها» را خلق کرده‌اند، می‌بالم و آرزو داشتم ای کاش دشمنان اسلام هم می‌توانستند این نمایش عظیم را ببینند. ما وظیفه داریم با کارهای فرهنگی به تمام دنیا بفهمانیم که چرا به مسلمان بودن خود افتخار می‌کنیم.
این پروژه توانسته حضرت علی(ع) و حضرت زهرا(س) را به بهترین شکل به جوامع دیگر معرفی کند و برای من که حتی در عرصه سینما کار می‌کنم، طراحی و تحقیقات این جریان تازگی داشت و بی‌نظیر بود.
این نمایش ترکیبی پروژه گسترده‌ای است که فصل‌های مختلفی از تاریخ را ورق می‌زند. عکس‌العمل‌های مردم برای من اعجاب‌برانگیز بود. وقتی می‌بینی یک نمایش می‌تواند دو ساعت و نیم مخاطبش را مبهوت کند، واقعا شگفت‌آور است. من که کار تئاتر کرده‌ام، بخوبی می‌فهمم که در برخی بخش‌های نمایش نفس بیننده در سینه حبس میشود و این اتفاق یعنی اوج تاثیرگذاری یک کار فرهنگی بر مخاطبش.
تاثیرگذارترین صحنه این نمایش برای من که شیعه علی(ع) هستم، همان لحظه شهادت حضرت علی‌بن ابیطالب(ع) و آتش زدن خیمه‌های امام حسین(ع) در کربلا بود که از صدای هق‌هق مادرم بیشتر در خاطرم مانده است. آن صحنه‌ای که در خانه حضرت علی(ع) را شکستند و آتش زدند، بسیار تلخ بود، ولی آن قدر بدون اغراق و با ضرباهنگ بسیار درستی به اجرا درآمد که باعث شد بیننده خیلی خوب آن لحظات را حس کند. واقعا نمی‌‌توانستم به تشییع پیکر حضرت زهرا(س) نگاه کنم و زمانی که واقعه کربلا رخ داد، بسیار منقلب شدم.
این نمایش به دلیل سه‌بعدی بودن و بخش‌هایی که در تئاتر ما سال‌هاست به فراموشی سپرده شده (مانند تعزیه) تلفیقی از تئاتر مدرن با تئاتر سنتی است. ما در این نمایش همه چیزهایی که از لحاظ هنری فراموش شده را ـ که البته جزو افتخارات هنر ما به حساب می‌آید ـ در بهترین شکل مدرنیته مشاهده می‌کنیم.
آن چیزی که بارها در روضه‌ها، کتاب‌ها و فیلم‌های مختلف دیده‌ایم تاثیر بالایی در ما داشته، اما این نمایش باعث میشود همه چیز را به صورت زنده احساس کنیم و من صداهای مردم را می‌شنیدم که چطور هیجان‌زده شده بودند. پرده سینما باعث میشود انرژی یک فیلم گرفته شود، اما در این فضا وقتی صحنه‌های مختلف به طور زنده بازسازی میشود، این‌قدر کار طبیعی و درست انجام شده و تا آن حد بحث افکت و مسائل دیگر مانند درگیری و جنگ ایران و عراق به قدری درست بود که نفس انسان از حرکت می‌ایستد. امیدوارم بتوانیم با این متخصصان کارهای بهتری مانند زندگینامه حضرت محمد(ص) را انجام دهیم.
هنگام اجرای این نمایش کسی را نمی‌دیدم که موبایل به دست بگیرد و بتواند برای فضای مجازی خود عکس بگیرد و این یعنی غرق شدن مخاطب در اثر هنری.
به عزیزانی که برای خلق این اثر فکر کردند، تبریک می‌گویم، زیرا وقتی شما بتوانید تاریخ را سینه به سینه به دید مردم بیاورید جسارت بزرگی است و عظمت آن کمتر از لحظاتی که در اسلام رقم خورده نیست.
